کانون فرهنگ و اندیشه مسیحی
داستان دو بوته
شعر از: ح.ب. دهقانی تفتی
از کتاب « در راه »
| به روی تبۀ ما در کناری | |
| به زیر سایۀ زیبا چناری | |
| کنار هم دو بوته رسته بودند | |
| جدا از هم ولی دلبسته بودند | |
| یکی بس آبدار و خرّم و شاد | |
| ز بندِ غصه و غم بود آزاد | |
| دگر افسرده و پژمرده بودی | |
| نشانِ آشکارِ ناامیدی | |
| به او گفتا رفیقش تو ز مائی | |
| چنین مأیوس و دلمرده چرائی؟ | |
| جوابش داد، ظاهر با هم هستیم | |
| ولی باطن جدا ما در غم هستیم | |
| من هرگز اهل این تپه نبودم | |
| ز جای دیگری باشد وجودم | |
| ستمکاران مرا از اصل راندند | |
| به جای خاکِ نمناکم نشاندند | |
| تو شاد و خرم و شاداب هستی | |
| ولی من سر بزیر و رو به پستی | |
| در اینجا زیر ابر است آفتابش | |
| ز باران فراوان است آبش | |
| در اینجا سبزه جای خاک باشد | |
| ز گرد و خاک جمله پاک باشد | |
| در اینجا زیر پا خاری نباشد | |
| کسی را با کسی کاری نباشد | |
| سگان که نزد ما ناپاک هستند | |
| در این جا از شراب عمر مست اند | |
| ولکن من در اینجا بی قرارم | |
| نمی دانم چه باشد کار و بارم؟ | |
| من هرگز قانع و راضی نبودم | |
| همیشه بوده طوفانی وجودم | |
| اگر چیزی پسند آید زمانی | |
| کند تغییر در چشمم به آنی | |
| چه باشد علت آرامش تو؟ | |
| در این دنیا چه باشد خواهش تو؟ | |
| جوابش داد وی با مهربانی | |
| مرا غم این، اگر خواهی بدانی: | |
| مرا در زندگی این است باور: | |
| ” به هر جا کِشته اَندت میوه آور “ | |
| قبول زندگی در آن مکان است | |
| نه بگذشته نه آینده، بل «آن» است | |
