شعر شما

ای چشمان بهوش باشید!!!
که غوغای سراب ها، گوش ها کر کرده است!
ای پاها، برپا بمانید،
که دستان تمنّای سطل ها دارند،
تا از دلِ چاهِ فریب
دروغ بالا کشند!!!

زمن پرسیده اند که کیست شاعر
چگونه می نماید او مشاعر
چه بهتر که بدانیم معنی شعر
که دارد ریشه ای اندر ضمایر

فریاد برداشتم: «شد آن زمان که بر مسیح مصلوب خویش به مویه می نشستید که اکنون / هر زن / مریمی است / و هر مریم را / عیسایی بر صلیب است، و هر شام / چه بسا که "شام آخر" است / و هر نگاه / ای بسا که نگاه یهودائی.»

خدایا تا نماند بی سرا کَس تمام بی سرایان را سرا ده به ایران که بود خاکش همه پاک       هزاران شادی بی انتها ده